اندازه گیری مخازن و پایش آن و چالش‌های آن
پایش مخازن روغن از دیرباز یکی از فعالیت‌های مستمر و مهم صنایع تولید روغن بوده است. روش‌های مختلفی برای سطح‌سنجی و پایش موجودی مخازن و مدیریت انبار و موجودی‌های روغن مرسوم بوده است؛ که از روش‌های دستی تا نیمه‌مکانیزه و مکانیزه را شامل می‌شود. این روش‌ها، اعم از روش دیپ دستی، گیج‌های شناور، روش‌های هیدرواستاتیک، سنسورهای اولتراسونیک و سنسورهای مایکروویو، از رایج‌ترین شیوه‌های پایش مخازن روغن هستند.
طیف روش‌های استفاده‌شده برای پایش مخازن عمدتاً متکی بر افراد و فاقد دقت لازم هستند؛ و یا در بازهٔ نسبتاً کوتاهی از آغاز بهره‌برداری، متاثر از شرایط گوناگونِ سیال و مخزن، دقت اندازه‌گیری‌ها به شدت کاهش می‌یابد. استفاده از برخی از ابزارهای اندازه‌گیری مانند سنسورهای رادار مایکروویو، که در برابر مولفه‌های غیرقابل کنترل مثل دما، فشار، گردوغبار و بخارات، قابلیت اطمینان قابل قبولی دارند نیز از نظر هزینهٔ بکارگیری و نگهداشت مقرون به صرفه نمی‌باشد.
همچنین کلیهٔ روش‌های ذکر‌شده متمرکز بر سطح‌سنجی و اندازه‌گیری ارتفاع سیال در مخزن هستند و شاهد کمتر راهکارِ یکپارچه‌ای برای پایش برخطِ ارتفاع و موجودی به صورت همزمان هستیم.
