۳ روش گروه‌بندی قطعات در انبار نگهداری و تعمیرات
۱.گروه‌بندی قطعات بر اساس تعلق آن‌ها به تجهیزی مشخص
در این روش تمام قطعات مربوط به یک تجهیزات خاص را در یک دسته گروه‌بندی می‌کنیم. این روش هنگام برنامه‌ریزی برای تعمیرات اساسی بر روی یک تجهیز مشخص عالی است، زیرا به هر قطعه‌ای که نیاز است به سهولت دسترسی خواهید داشت. همچنین این روش در نت اضطراری که در آن زمان مهم است، کارکرد خوبی دارد؛ زیرا تکنسین‌ها به سرعت قطعهٔ مورد نظر را پیدا می‌کنند.
اشکال اما این است که بسیاری از تجهیزات ممکن است قطعات مشابهی داشته باشند که در این روش این قطعات مشابه در محل‌های مختلفی انبار می‌شوند؛ و این کار باعث افزایش موجودی اقلام و نیاز به فضای بیشتر برای انبار آن‌ها می‌شود.
مزایا: مناسب برای شرایطی مانند نگهداری و تعمیرات اضطراری و اور‌هال‌های اساسی است.
معایب: باعث ازدیاد موجودی اقلام در محل‌های مختلف می‌شود و فضای بیشتری مورد نیاز خواهد بود.
۲. گروه بندی قطعات بر اساس فراوانی استفاده
در این روش اقلام پرمصرف و قطعات یدکی حیاتی تجهیزات را در نـــزدیک‌ترین محل‌ها با دسترسی آسان در انبار قرار داده و اقلام و قطعاتی که دیرتر به آن‌ها نیاز می‌شود در محل‌هایی دورتر انبار می‌شوند.
این روش بر اساس اصل ۸۰/۲۰ یا اصل پرتو شکل گرفته است و انجام سریع دستورکارها و کاهش مـیزان جابه‌جایی و زمان صرف‌شده در حمل و نقل قطعات را در پی دارد.
اشکال این روش در این است که وقتی انبار شما شلوغ مــی‌شود، هــمه تـــکنیسین‌ها در یک مــــحل از انبار مــتمرکز می‌شوند که این موضوع منجر به ایجاد چالش‌هایی و بروز ناکارآمدی می‌شود.
مزایا: حمل و نقل و جابجایی برای اکثر قطعات به حداقل رسیده و دستـــــورکارها با ســــرعت بیشتری انجام می‌شوند.
معایب: در روزهای شلوغ، باعث تجمع نیروها در یک نقطه متمرکز می‌شود که این موضوع خود چــــالش‌زا و باعث بــــــروز ناکارآمدی است.
۳. گروه بندی قطعات مشابه با یکدیگر
این روش رایج‌ترین گروه‌بندی در انبارهای نگهداشت است. نگه‌داشتن قطعات مشابه در کنار هم باعث می‌شود تکنیسین‌ها به راحتی محلی را که باید در آن به جستجوی قطعه‌ای بپردازند، پیدا کنند. به عنوان مثال بلبرینگ‌ها، تسمه‌ها یا شیرها و اقلام تخصصی مانند روان کننده‌ها، ابزارها و مواد مصرفی اغلب بر اساس نوع گروه‌بندی می‌شوند.به این ترتیب، اگر یک تکنسین شماره و کد قطعه را هم نداشته باشد با دانستن حــدود انــدازه یا شکل و شمایل قطعه مورد نظر خود، محل جستجو و ذخیره قطعه در انبار را راحت پیدا می‌کند.
یکی از امــتیازات خوب این شـــیوه، به حـــداقل رساندن تــعداد کل قطعاتی است که باید ذخیره کرد.
اشکال اما این است که قطعات مشابه ممکن است اشتباه گرفته شوند و این احتمال را افزایش می‌دهد که تکنیسین به دلیل تشابه، قطعه اشتباهی را انتخاب کند. به همین خاطر در این روش نیروها باید در انتخاب خود دقیق باشند.
مزایا: تعداد کل قطعاتی که باید در آن واحد ذخیره داشت به حداقل می‌رسد و پیدا کردن قطعه بدون دانستن کد آن آسان‌تر می‌شود.
معایب: قطعات مشابه ممکن است به جای هم تلقی شوند، و به همین دلیل باید نیروها در انتخاب خود بسیار دقیق باشند.
