مؤسسه تحقیقاتی گارتنر امسال هم مانند هر سال طی رویدادی که برای اولین بار به صورت مجازی برگزار شد به معرفی گرایش‌ها و ترند‌های فناورانه‌ای پرداخت که بر اساس یافته‌های گارتنر نقشی اساسی در عملکرد کسب‌و‌کار‌ها در سال ۲۰۲۱ خواهند داشت. در یک سال اخیر که به دلیل شیوع و همه‌گیری ویروس کرونا و تعطیلی‌ها و غرنطینه‌های طولانی تقریباً در تمام دنیا اغلب کسب‌و‌کار‌ها با چالش‌هایی جدی روبرو شدند و بسیاری مجبور به تغییر شیوه‌های کاری خود شدند. ترند‌های فناوری گارتنر در سال ۲۰۲۱ هم کاملا از وضعیت جدید حاکم بر کسب‌و‌کار‌ها به دلیل شیوع کرونا و شتاب در دیجتالی‌سازی اثر پذیرفته‌اند. ترندهایی که در آشفتگی عمیق ناشی از کرونا و وضعیت اقتصادی کنونی جهان به کسب‌و‌کارها کمک می‌کند تا انعطاف بیشتری در برابر تغییرات از خود نشان دهند.

۹ ترند سال ۲۰۲۱ گارتنر در سه زیرشاخه معرفی شدند. ترند‌های «انسان محور» که گارتنر در مورد آن می‌گوید که اگرچه همه‌گیری کرونا  میزان کار و تعامل افراد با سازمان‌ها را تغییر داده است، اما انسان‌ها همچنان در مرکز کسب‌و‌کار‌ها هستند. و آن‌ها برای عملکرد بهتر در محیط کرونا‌زدهٔ امروز به فرایندهای دیجیتالی‌شدهٔ بیشتری نیاز دارند.

بخش دوم ترند‌ها بر روی موضوع «استقلال مکانی» تاکید دارد. بحران همه‌گیری باعث شد کارکنان، مشتریان، تامین‌کنندگان و اکوسیستم‌های سازمانی در مکان‌های مختلف باشند و مجبور باشند از راه دور با یکدیگر کار کنند. استقلال مکانی برای پشتیبانی از این نسخه جدید کسب‌و‌کار به تغییر فناوری نیاز دارد.

بخش سوم ترندها هم تمرکز بر «تحویل‌های انعطاف‌پذیر» است. هنگامی یک بیماری همه‌گیر یا رکود اقتصادی و نوسان در جهان وجود دارد، سازمان‌هایی که آماده روبرو شدن با این شرایط هستند و خود را با آن‌ها منطبق می‌کنند ققادر هستند که از این اختلالات به سلامت عبور کنند.

ترند‌های برتر فناوری در سال ۲۰۲۱

ترند‌های برتر فناوری در سال ۲۰۲۱

اینترنت رفتارها – Internet of Behaviors

گارتنر از «اینترنت رفتارها» (IoB) با عنوان «غبارزدایی از زندگی دیجیتالی افراد» یاد می‌کند. فناوری‌‌ بحث‌برانگیزی که می‌تواند پیامدهای اجتماعی و اخلاقی گسترده‌ای داشته باشد و در نقاطی از دنیا دچار پیچ‌و‌خم‌های قانونی شود.

این فناوری از ترکیب طیف وسیعی از اطلاعات دیجیتالی کاربران از منابعی چون داده‌های مشتری گرفته تا داده‌های رفتاری در رسانه‌های اجتماعی و فناوری تشخیص چهره‌ تشکیل می‌شود. اطلاعاتی که می‌تواند توسط نهادهای دولتی یا خصوصی برای تأثیرگذاری بر رفتار کاربران استفاده کرد.

تجربه کلی – Total Experience

تجربه کلی (TX) مولفه‌هایی چون تجربهٔ چندگانه (MX)، تجربه مشتری (CX)، تجربه کارکنان  (EX)و تجربه كاربری (UX) را با یکدیگر تركیب کرده و از آن‌ها برای خلق یک تجربهٔ کلی بهتر استفاده می‌کند.

گارتنر «تجربهٔ کلی» را فرصتی برای ایجاد مزیت رقابتی در دوران شیوع کرونا می‌داند.و شرکتی را مثال می‌زند که که با دو اقدام از «تجربهٔ کلی» برای بهبود رضایت و ایمنی مشتریان یک فروشگاه هنگام شیوع کرونا استفاده کرد: ۱. سیستم اعلانی برای هدایت مشتریان در فرایند ورود به فروشگاه ۲. سیستم هشداری برای مشتریان برای اطمینان از حفظ فاصله اجتماعی و سیستمی برای کنترل کالاها توسط کارکنان بدون لمس فیزیکی


بیشتر بخوانید: شورای فناوری فوربز و ۱۴ شاخص کلیدی عملکرد برای ارزیابی موفقیت تحول دیجیتال


محاسبات افزایش‌دهنده حریم خصوصی – Privacy-Enhancing Computation

محاسبات افزایش‌دهندهٔ حریم خصوصی بر سه فناوری متمرکز است که محافظت از داده‌های مورد استفاده را شدت می‌بخشد: ۱. فراهم‌آوری یک محیط قابل اعتماد برای پردازش و تحلیل داده‌های حساس ۲. پردازش و تحلیل داده‌ها به صورت غیر‌متمرکز ۳. رمز‌نگاری داده‌ها و الگوریتم‌ها پیش از تحلیل و پردازش

با افزایش میزان داده‌ها، علاوه بر نیاز به محافظت از داده‌ها، درخواست دسترسی به داده نیز بیشتر می‌شود و این اقدامات سازمان‌ها را قادر می سازد تا با خیال راحت داده‌ها را در محیط‌های غیرقابل اعتماد به اشتراک بگذارند.

سرویس‌های ابری توزیع‌شده –  Distributed cloud

سرویس‌های ابری توزیع شده طبق تعریف گارتنر به سرویس‌هایی ابری اطلاق می‌شود که در مکان‌های فیزیکی مختلفی توزیع شده باشند؛ در حالی که اداره، حاکمیت و تکامل آن همچنان بر عهده ارائه دهندهٔ عمومی فضای ابری است.

عملیات در هر مکان – Anywhere operations

امکان «عملیات در هر مکان» مدلی است که در بحران کرونا اهمیت یافت و پس از پایان همه‌گیری کرونا نیز باقی خواهد ماند.  با توجه به این واقعیت که کسب‌و‌کار‌ها باید بسیاری از کارهای خود را به صورت از راه دور انجام دهند این مدل انجام کار در هر مکان را تسهیل می‌کند.

گارتنر خاطرنشان می‌کند که این یک مدل  بر اساس راهبرد «اول دیجیتال، اول از راه دور» بنیان گذاشته شده است و این باید پیش‌فرض کسب‌و‌کارها در هر زمانی باشد.

این فناوری پنج جزء دارد: ۱. همکاری و بهره‌وری ۲. دسترسی ایمن از راه دور ۳. زیرساخت ابری مبتنی بر رایانش لبه‌ای ۴. کمی‌سازی تجربهٔ دیجیتال ۵. اتوماسیون برای پشتیبانی از عمیلات راه دور

ارائه یک تجربه دیجیتالی یکپارچه و مقیاس پذیر ، مستلزم تغییر در زیرساخت های فناوری ، شیوه های مدیریتی ، سیاست های امنیتی و حکمرانی و مدل های تعامل کارمندان و مشتری است.

استقلال مکانی

گارتنر خاطرنشان می‌کند که این یک مدل بر اساس راهبرد «اول دیجیتال، اول از راه دور» بنیان گذاشته شده است و این باید پیش‌فرض کسب‌و‌کارها در هر زمانی باشد.

شبکه امنیت سایبری – Cybersecurity mesh

شبکه امنیت سایبری شبکه‌ای مبتنی بر معماری توزیع شده و با هدف کنترل امنیت سایبری به صورت مقیاس‌پذیر، انعطاف پذیر و قابل اعتماد است. گارتنر اهمیت یافتن این فناوری را نیز یکی از اثرات جانبی همه‌گیری کرونا و دیجیتالی‌شدن و از راه دور شدن کارها می‌داند.

ضرورت حمایت جهانی از دارایی‌ها و کاربرانی که به طور فزاینده‌ای در حال دیجیتالی‌شدن هستند و پراکندگی آن‌ها، اصلی‌ترین عامل‌های رشد شبکه امنیت سایبری هستند.


بیشتر بخوانید: تحول دیجیتال دربارهٔ استعداد است؛ نه فناوری


کسب‌و‌کار تجزیه‌پذیر هوشمند – Intelligent composable business

در صورت بروز اختلالات بزرگی مثل عالم‌گیری کرونا اغلب فرایند‌های کسب‌و‌کار بسیار شکننده می‌شوند و توانایی سزگاری با شرایط جدید را ندارند به همین دلیل گارتنر حرکت به سمت کسب‌و‌کار‌های تجزیه‌پذیر را مهم می‌داند.

کسب‌و‌کار تجزیه‌پذیر به معنای ایجاد سازمانی است که ساختاری منعطف داشته باشد و از اجزایی  قابل تعویض ساخته شده باشد. این کسب‌و‌کار‌ها می توانند خود را با تغییرات منطبق و یا از نو بازسازی کنند.

در طول روند بازسازی، دسترسی بهتر به اطلاعات، تقویت این اطلاعات با بینش‌های جدید، داشتن ساختار ماژولار قابل تغییر و انعطاف در برابر تصمیم‌گیری‌های سریع باید از زیربناهای معماری جدید باشد.

 مهندسی هوش مصنوعی – AI engineering

بسیاری از شرکت‌ها در پروژه های هوش مصنوعی خود با مشکلاتی در زمینهٔ حاکمیت، مقیاس‌پذیری و نگهداشت روبرو هستند.

مهندسی هوش مصنوعی بر روی این نکته تاکید دارد که «هوش مصنوعی» به جای مجموعه‌ای از پروژه‌های تخصصی و منفرد باید به بخشی از فرایند توسعهٔ عملیات (DevOps) تبدیل شود و بر روی سه ‌پایهٔ DataOps، ModelOps و DevOps قرار بگیرد.

هایپراتوماسیون – Hyperautomation

هایپر‌اتوماسیون، که گرایش شمارهٔ یک سال ۲۰۲۰ گارتنر بود؛ اصطلاحی است که می‌گوید: «هر چیزی که امکان اتوماسیون دارد باید اتوماسیون شود.»

گزارش گارتنر یادآور می‌شود که بسیاری از سازمان‌ها‌ از فناوری‌هایی جزیره‌ای استفاده می‌کنند که خالص، بهینه، شفاف و به همدیگر متصل نیستند.

و حالا زمان هایپراتوماسیون رسیده است: فرایندی که در آن کسب‌و‌کارها با ابزارهایی چون هوش مصنوعی، یادگیری ماشین ، نرم‌افزار‌های رویدا‌محور، اتوماسیون روباتیک فرایند و انواع دیگر ابزارهای اتوماسیون، تا حد امکان اقدام به اتوماسیون وظایف، تصمیمات و فرایند‌های کسب‌و‌کار خود می‌کنند.


دانلود نسخهٔ پی‌دی‌اف این گزارش را دانلود کنید.

دانلود PDF

نظر بدهید

1500 کاراکتر باقیمانده

تعداد نظرات0

خبرنامه پگاه آفتاب

برای دریافت جدیدترین مقالات و مطالب پایگاه دانش پگاه آفتاب ایمیل خود را وارد کنید.